günlük

hiç bir şey tam olarak yapasım yok. nefes terapisine başladım, pilatese devam ediyorum. spor salonuna da devam ediyorum. bahçeye tohumlar ve fideler diktim. birşeyler yapıyor gibiyim. ama hiçbirine ait değilim. önceden başlanmış işlerde dahil hiçbiryerde değilim. hiçbir akrabayla görüşmüyorum. neredeyse hiçbir arkadaşımla düzenli görüşmüyorum. kaybolmuş gibi hissediyorum. aslında dün harcama olmayan bir günümdü,alkol olmayan günümdü. doğru dürüst beslendiğim ilk gün de olabilir. havalar tekrar soğudu ve kapalı bir dönem.kendimi nerede bulacağımıda bilmiyorum. belki hiç bu kadar kendi içime dönmemiştim. belki boşandığımda bile. belki hala tam bir atlatma aşaması geçmemişimdir. bir noktada iyi bir şey yaptıysam spor-spor türevlerine başlamaktı. en iyi başka şey alkolü bırakmak.sonra beslenme ile ilgili ögrenilenler. bunları yan yana koyunca bir gazete çıkarmak için yeterli şeyler var. ve aynı şeyleri yüz kez yazmada bir sakınca yok.

 

İlgili Yazılar

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.