yeni başlangıç, hiç bir yer hiç bir şey,hiçkimse.belkide sadece başlangıç. yeni bile değil.dün kreatin kafamı açtı.ama inanılmaz susuzluk yaşadım. susuzluk yaşıyorum. ona mesaj yazdım ve beni üzdü. epey ağladım. sonra epey daha agladım. yolda yürürken bir yere giderken ve saatler sonra aklıma geldikçe. birşeyler izlerken ve otururkende.şu an da yazarkende.sonra daha iyi oldummu bilmiyorum. gündüz uyuduktan sonra bahçede az daha çalışıyordum sametler yaban mersini projesinden bahsettiler ve yeni girişimlerden .çok heveslenip giremeyeceğimi düşünüyorum. bu para eksikliği beni elimi kolumu baglamaya devam ediyor. kafam o kadar açık ve pürüzsüz ki. bunu kreatin yaşattı. spor dan sonra aldığım. aslında spor yorgunluğu biraz geçince de salgılanan hormonlar bişeylerde olabilir. çok kötü ve çok iyi arası geçişte . aglıyorum. ilginç gelen ben sana o kadar inanmış ve güvenmiştim ki. ve bir şekilde hiç bir şekilde reddetmemiştim. belki hiçbir teklifini geri çevirmemiştim. muhtemelen imkanlarım dahilinde hiç bir teklifini geri çevirmemiştim. buna yeni tanışmamız da engel değildi. bütün bu olaylardan sonra bu kadar bitik bir günümde beni böylesine terslemen benim açımdan herşeyi gözden geçirmem gereken bir nokta gibi,herkesi gözden geçirmem gereken bir nokta gibi.

bu yılki 4 ocak döneminde yaşadığım hayata pozitif izlerin sporla alakalı olduğunu ama arkadaşlık ilişkilerinin vs ilişkilerin pozitifliğini yaşadığım dönemler olduğunu yeni anlıyorum.

şu an da nisan ayında sporun artılarını gözleyip tekrar gym e yazıldım ve artıları görmeyi diliyorum.vo2 maxlar kaslar sporcu kafaları..

maddi olarak hiçbir zaman en iyi dönemim olmadığını varsayarsak bu da kötü dönemlerden biri olduğunu kabul etmem gerekli.

evet sanırım hiçbir zamanım maddi rahatlık içinde değildi .

hiçbir zaman sevgilim, aslında üniversitedeki sevgilim bile düşündüğümde çok zor haftalar çok büyük kavgalar yaşadık hep. her seferinde şimdi bitti galiba korkularıyla bir şeyler içindeydik. aslında ilişkiler hep benim durumumda yanlışlar içindemiydim.ama bir çok kimsenin bıraksalar hemen ayrılacağını öylesine yürüdüklerini görebiliyorum. öyleyse bu benim sorunlu biri durumum gibi değil .

kafam karışık

kendimi yargılamalımıyım. nerede yanlış yaptım yapıyorum. neyimi düzeltmeliyim. birisi artık spor ile yaşamalıyım,mümkünse artı pilates ile,beslenme önemli zaten, iş hayatı önemli,borçlarımı ödeyip sıfırlanmam önemli, başka bir şeye vaktim varmı istegim. peki ya insanların benim gibi bir arkadaşa ihtiyacı varmı , sanırım burası aglamam gerekn bir nokta. en sevdiğim insanlar gittiler.artık yapayalnız mıyım. bu böyle bir başlangıç mı.çölün ortasında gibi bir başlangıç mı. kızgın bir başlangıç mı. kabul edici bir başlangıç mı.sanırım sporumu yapıp biraz hüznümü yaşamalıyım. kimsenin olmadığı bir dünyaymış gibi

dünde bir noktada kendimi özgür bırakılmış hissettim ve tam şu anda da bu oldu. sanki buna ihtiyacım varmış gibi. bir şeye tutunuyormuşum sanki.bu dünyaya ait bu yaşama ait birşeylere tutunuyormuşum da bırakılmış gibi.bu aslında hem olumsuz hem olumluluk.birşeyler tutunuyorken artık bundan boşluğa düşmek kötü bir nokta ama budan nun yolu açısında dünyevi şeylere tutunmayın dediği noktadır belki

bunu kendi elimle üretmediğim arayışında olmadığım bir şey olduğu için benim ki budanın kast ettiği olamaz . ben boşlukta bulunuşumu diğer insanlarla doldururken dolduramayışım anlamına geliyor. yinede sanki herşeye daha açık bir hale geldim. biraz hüzünleneyim. kafam bu noktada karışık. neyi ögreneceğim burada nasıl bir noktaya gideceğim.

hiç bir yerde gibiyim.